Hoe het was
- ‘Laat het denken maar over aan een paard die heeft de kop groter’, ‘Gewoon doen wat er van je verwacht wordt.’ en ‘Om scheve gezichten te voorkomen.’ zijn er met de paplepel ingegoten. Ik deed wat er van me gevraagd en verwacht werd. Zonder echt over na te denken.
- Als kind wilde ik al ‘de verzorging in’ om mensen te helpen. Kleine schoonmaakklusjes en het wassen van bewoners zorgden helaas al snel voor jeuk en irritatie aan mijn handen. Met handschoenen aan ging dit beter maar voor mezelf en voor de bewoners vond ik dit heel vervelend. Uit een allergietest die ik daarna heb gedaan kwamen allerlei allergieën. Het advies was kort en kwam keihard aan ‘ga maar een kantoorbaan zoeken’.
Pff een kantoorbaan? Als me iets saai leek was het wel een kantoorbaan. Maar wat moet dat moet, ik ging voor een kantoorbaan.
- Ik heb toen jarenlang verschillende administratieve en secretariële functies gehad. Op de achtergrond bleef de wens om ‘mensen te willen helpen om zichzelf goed te laten voelen’ aanwezig.
- Toen ik erg veel last had van RSI-klachten ging ik juist nóg een stapje harder zetten én nog een stapje. Alles om maar te laten zien dat ik het WEL kon. Het gevolg hiervan was dat ik uiteindelijk én geen baan meer had én dat ik zoveel last van RSI klachten had dat ik na 2 jaar bijna ben afgekeurd. Daar zat ik dan. Ik had zó ontzettend mijn best gedaan, compleet over mijn grenzen heen gegaan en wat heeft het me opgeleverd?
- Weer jaren later liet ik anderen toch weer steeds vaker over mijn grenzen gaan. Ongemerkt steeds een klein beetje verder anderen laten bepalen wat mijn prioriteiten waren. Uiteindelijk begon het steeds meer te knagen. Dit hou ik niet vol tot mijn pensioen. Dit is niet wat ik wil.
Het echte keerpunt is de Corona-periode geweest. Het heeft mij letterlijk en figuurlijk wakker geschud.
Hoe is het nu
Ik werd me steeds bewuster van het feit dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen gezondheid en leven. Steeds vaker maak ik keuzes waar ik blij van word en vertrouw er op dat het goed komt. Ik ben nauwelijks nog bezig met ‘wat zal een ander wel niet denken’. Het is een proces dat zorgt voor rust in mijn hoofd en steeds meer zelfvertrouwen en dat voelt heel goed!
Als therapeut
- is mijn aanpak rustig, zacht en liefdevol.
- zet ik behalve mijn kennis en ervaring ook mijn intuïtie in.
- laat ik je zelf voelen en ervaren wat er onder ogen gezien mag worden. Ik laat je bewust worden van onbewuste belemmerende gedachten en spanning. Dit kan verhelderend en soms wat confronterend zijn.
Mijn visie
- Gezondheid is voor mij meer dan alleen de afwezigheid van klachten. Als een klacht is opgelost maar de oorzaak niet, dan komt er wel weer een andere klacht. De vraag ‘Waarom heeft iemand die klacht?’ is dan ook waar ik benieuwd naar ben.
- Ik geloof dat emoties en stress veel invloed hebben op klachten.
- Met energetisch en lichaamsgerichte behandelingen is vaak een verbetering mogelijk.
Als je me zou kennen zou je weten dat
- ik die me graag op de achtergrond houd het geweldig vond om modeshows te lopen
- ik workshops sieraden maken heb gegeven en dat heel leuk vond maar dat ik altijd weer enorm opzag tegen het praatje vooraf waarbij alle ogen op mij gericht waren….
- ik als kind een songfestival heb gewonnen op de camping (bijna alle andere kinderen durfden op het allerlaatst niet meer). Wat was ik trots op mezelf. Ik kon me toen met geen mogelijkheid voorstellen dat iemand dat eng kon vinden. Inmiddels kan ik me dat juist heel goed voorstellen😉.
- ik verslaafd ben aan Jan van Haasteren puzzels. Als ik de puzzeldoos op tafel zet, dan hoor en zie ik verder niets meer en vergeet dan alles om me heen. ‘Nog één stukje en dan ga ik naar bed’ kan ik dan ‘s nachts om 02.30 uur nog steeds tegen mezelf zeggen ‘nog één stukje’ en dan ga ik echt naar bed.
- ik hoog gevoelig ben en daarom voldoende me-time nodig heb
- ik steeds vaker dankbaar ben voor hele kleine dingen.
- ik een elektrische fiets vooral iets vond voor oudere mensen. Het blijkt juist een super goede aankoop te zijn geweest evenals een fietsendrager op de auto. Een fietstocht met mijn vriend geeft me nu een gevoel van vrijheid en geluk.
- ik vaak zeg dat ik geen échte vrouw ben. Ze zeggen vaak dat een vrouw meerdere dingen tegelijk kan, ehh nou dat is bij mij wel een dingetje😉
- ik mezelf vaak vergelijk met een diesel. Het begint wat stotterend en langzaam maar als ik op dreef ben dan kan ik niet meer stoppen.
- ik niet zo van hele oppervlakkige gesprekken houd.